Movie

Reis schema

Stukje Reisgids Gibb River Road

En hier voor alle nederlandse lezers een stukje uit een nederlandse reisgids. Met gelukkig dezelfde mooie plaatjes van kloven en grotten die we al in de planning hebben, anders zouden we aan 3 weken echt niet genoeg hebben.

4WD North West Nature Trail Darwin - Broome
Een bijzondere trip van zo’n 2000 kilometer door een ruig, nog steeds maar weinig bezocht deel van Australië. Vooral voor wie de indrukwekkende natuur, het absoluut spectaculaire landschap en de rust op zich laat inwerken, is dit een echte uitdaging. De reis is alleen geschikt voor wie actief en lichamelijk fit is, je loopt veel en het is warm!


Lake Argyle - Bungle Bungles Vanochtend rijden we naar het Ord River Scheme en het pittoreske Hidden Valley National Park (mini Bungles). Dan wordt het tijd voor een lange, ruige 4WD tocht het beroemde Bungle Bungles National Park in (door de Aboriginals ook wel Purnululu genoemd). Geniet van de zonsondergang over de Osmond Ranges op je kampplaats. Bungle Bungles vormt zonder meer het hoogtepunt van je reis. Je ziet vele bijzondere rotsformaties, bezoekt de Frog Hole kloof met zijn bijzondere variatie aan flora en fauna, de adembenemende Echidna Chasm en de Cathedral Gorge. Hier liggen de honingraat-vormige rotskoepels met de oranje en zwarte strepen, waar het park zo bekend om staat. Hoewel de maten hier allemaal in de overtreffende trap zijn, is de natuur juist bijzonder kwetsbaar. Facultatief is een helivlucht mogelijk. Terug op de kampplaats tijd voor een mooie zonsondergang, diner en overnachting.


Bungle Bungles - El Questro Je maakt een korte stop bij Turkey Creek op weg naar Wyndham en de Five Rivers Lookout (je raadt al wat daar te zien is). Over de bij tijden zeer moeilijk berijdbare Gibb River Road rijd je dwars door de Kimberleys naar het bekende El Questro Station dat maar liefst 40.000 hectare meet. Sinds 1991 is het geen boerderij meer maar wordt vooral het ecologisch toerisme gepromoot. Je maakt een wandeling door de bijzonder mooi gelegen Cockburn Range en kunt lekker gaan zwemmen onder de waterval in de Emma kloof. Je kampeert in een semi-permanent kamp bij Diggers Rest Cattle Station of eventueel bij Parry Farm, een waar paradijsje voor vogelliefhebbers.

El Questro - Jack's Waterhole - Bell Creek Je blijft nog kilometers maken: over de Pentecost River en verder over de Gibb River Road en het spectaculaire gebergte reis je dwars door de Kimberleys. Zwemgelegenheid in Jacks Waterhole en overnachting in een eenvoudig bushcamp onderweg. De volgende ochtend is het tijd om het stof lekker van je af te spoelen. Je verkent de verschillende kloven zoals Barnett, Manning, Adcock of de hoefijzervormige en schaduwrijke Galvins. Welke van die kloven precies bezocht kunnen worden, is vanwege de bereikbaarheid enigszins afhankelijk van de tijd van het jaar. Vervolgens reis je door naar Bell Creek Gorge waar je het kamp weer opslaat.

Bell Creek Gorge - Windjana Gorge Na een vroege wandeling en korte zwemgelegenheid rijden we door de Koning Leopold bergen naar de Windjana kloof. Na de lunch waden we, gewapend met een zaklantaarn, door het ijskoude water van Tunnel Creek, een onderaardse grot van 750 meter diep. Je komt er ook de kleine witte Ghost vleermuizen tegen. Daarna zie je de bijzondere kalkstenen rotsformaties onder de Napier Range en unieke muurschilderingen. Absoluut een bijzondere ervaring. Je kampeert vanavond bij Windjana.

Windjana - Broome Vandaag ga je ‘op safari’: je ziet heel veel dieren, waaronder de zoetwater krokodillen en een 350 miljoen jaren oude rifmuur vol met fossielen, die zo’n 90 meter boven de rivier uitsteekt. Dan volgt het stadje Derby, omgeven door enorme moddervlakten en de Boab Prison Tree, een enorme holle boom, die ooit dienst deed als gevangenis! Tenslotte komt Broome in zicht, ooit hét vroegere parelcentrum van de wereld. Je kunt naar de openlucht bioscoop in Chinatown, maar waarom plaatjes kijken als het paradijs onder handbereik ligt? Op het witte Cable Beach, zo’n 6 kilometer buiten de stad, kun je genieten van de zon, het azuurblauwe water en van de laatste zonsondergang van deze trip. Van dec t/m apr als de Gibb river road en de Bungles dicht zijn is er een aangepast programma.

4WD cursus

Het afgelopen weekend hebben we de 4WD cursus gedaan van Austracs en we hebben ontzettend veel geleerd. Ik heb veel meer vertrouwen gekregen in de mogelijkheden van de auto en ook in mezelf dat ik daadwerkelijk door los zand, heuvels op en af, over rotsblokken en door diepe plassen kan rijden zonder dat de auto kantelt of helemaal in stukken uiteen valt. Dit hadden we eigenlijk bij aanschaf van onze Nissan Patrol moeten doen! Zelfs Stijn heeft nog een boel bijgeleerd alhoewel ik het meest mocht rijden omdat Ingrid en ik over vijf weken de Gibb River Road in de Kimberly gaan doen. Dat is ruim 650 km off the road, oftewel 4 Wheel Driving.
Gisterochtend waren we dan ook al vroeg onderweg naar Gnangarra, 40 minuten rijden naar het noorden, waar we zouden verzamelen. Helaas regende het pijpestelen en was de lucht zwaar en grijs van de regenwolken. Ondanks dat het weerbericht opklaringen rond de middag beloofde kwam daar niets van terecht. Het heeft de hele dag en nacht geregend. Maar wij hebben toch ontzettend veel plezier gehad. We waren met 9 auto's, zeven klanten en twee instructeurs. Oftewel Eric, de eigenaar van Austracs, en Debby, een vrouw die veel schrijft voor het 4WD magazine die erbij was omdat de groep zo groot was. Normaal zijn er rond de 3-5 auto's. Bij aanvang werden er radio's, een soort walkie talkies, uitgedeeld waardoor we in de auto konden zitten en toch met elkaar praten op dezelfde frequentie. Gelukkig maar, want ik was mijn regenjas vergeten... stom! We reden in konvooi naar de Pine Plantation vlakbij waar we de hele dag doorbrachten met het leren rijden op los zand en in de duinen. Meestentijds was dat in Low Gear en in de eerste versnelling, behalve als we de duinen opreden, dan moesten we in de tweede of derde versnelling. Als je de top niet haalde moest je de handrem en voetrem erop, in zijn achteruit zetten en voet van de koppeling en dan stond je stil en moest je starten zonder koppeling en weer helemaal achteruit rijden om opnieuw een poging te wagen. Het begon heel simpel maar gaandeweg werd het steeds moeilijker en stijler. En je raakt snel vast in rul zand. Dus de banden half leeg laten lopen, onze banden moeten normaal rond de 35-38 zijn en moesten terug naar 18, in sommige gevallen kan je zelfs terug naar 10-12. Dat geeft veel meer grip op de auto, je merkt het meteen. We eten onze meegebrachte lunch tussen de buien door op terwijl Eric een demonstratie geeft van alle basis materialen die nodig zijn voor een 4WD. Vooral de bandenplakset is voor mij heel belangrijk omdat de Kimberly nogal rotsig is en er veel banden lek gaan. Je moet je daarbij geen bandenplaksetje voor de fiets bij voorstellen overigens. Maar ook de sleepkabels, grote stalen klemmen, krik, compressor en pomp zijn heel belangrijk. Aan het eind van de middag rijden we de ruim honderd km naar de heuvels in konvooi. Het stortregent inmiddels en onderweg bedenken we allerlei manieren om in de auto te kunnen slapen in plaats van de tent op te zetten in dit weer. Gelukkig is het vrij snel na aankomst in de bush droog. Het is een redelijk open plek in de buurt van Mundaring en de Power Lines richting York, in het midden van het bos over kleine bospaadjes. (Jarrah Road vanaf The Great Eastern Hwy) De zon gaat bijna onder dus snel de tent opzetten en ons prakje opwarmen. Stijn had Vrijdagavond nog snel een pasta gemaakt zodat we niet al te veel moeite hoefde doen. Iedereen moet voor zijn eigen hachje zorgen hier. De echte Aussies hebben binnen no-time een groot kampvuur brandende terwijl wij nogal sceptisch keken met al dat natte hout. Er ging nogal wat brandbare vloeistof overheen maar het werkte. Terwijl iedereen gezellig rond het kampvuur zat en de echte kampeerders hun eten klaar maakte op een stalen rek boven het kampvuur trokken de wolken zelfs weg en kregen we een mooie sterrenhemel te zien. Helaas, rond half 11 begon het plotseling weer te regenen. Dit was het sein om allemaal snel in de tent te verdwijnen voor de nacht.

Vanmorgen rond 7 uur riep Eric keihard "Goodmorning everybody" dat was het sein dat iedereen er uit moest. Het was prachtig buiten, blauwe lucht met wolken, opkomende zon die door de natte bomen heen glinsterd, ik zat er helemaal van te genieten toen ik ver genoeg weg (een heel eind lopen op deze kale vlakte) achter een paar bosjes zat te poepen. Zeker toen er ook nog wat vogeltjes aan het spelen waren vlak voor mijn neus. Het kampvuur brande alweer, daar moest natuurlijk het ontbijt op warm gemaakt worden, mensen maken hier een soort tosties met witte bonen in tomatensaus prut ertussen, getver!
Na het ontbijt kregen we nog een demonstratie hoe onze Winch werkt, dat ding zat al ingebouwd in onze auto alleen wisten we niet goed hoe het te gebruiken. En we schijnen ook een erg goeie te hebben, een echte WARN. Een winch is een ingebouwde electrische sleepkabel die in geval van nood niet alleen een ander uit de prak kan slepen maar bij gebrek aan een ander ook jezelf eruit kan trekken, tenminste als er een ankerpunt zoals bijvoorbeeld een boom in de buurt is. Was goed om te zien hoe het werkt.
Daarna reden we weer in konvooi richting de Power Lines waar alle waterplassen zijn waar we doorheen mochten rijden. Het landschap is heel divers, eerst rijden we door de bospaadjes die langzamerhand steeds hobbeliger worden om vervolgens weer een stukje op gravel te rijden tussen landerijen met schapen (met lammetjes al) en koeien om vervolgens weer op hobbelige paden bij de Power Lines terecht te komen. De plassen beginnen voorzichtig maar worden allengs moeilijker en dieper. Ook wordt uitgelegd dat je nooit zomaar door een plas moet rijden als je niet weet hoe diep het is. Desnoods waad je er helemaal doorheen zodat je weet hoe je moet rijden, tenzij je natuurlijk de plas kan omzeilen. We zijn door een paar hele diepe plassen gegaan waar je echt met je neus onder water ging. (neus van de auto natuurlijk)
In het begin denk je, van hier ga ik echt niet doorheen, maar dan blijkt het erg mee te vallen. Op de meeste bospaden reden we gewoon in highgear en in tweede of derde versnelling (bandendruk 30) maar door die plassen moesten we wel in lowgear en dan in zijn 1 erdoorheen. "Walk the car" noemde hij dat, oftewel je mag dus nooit je voet op de koppeling houden en laat de auto het werk doen, heel soms een beetje bijgassen als je ergens tegenop moet maar verder moet je alleen maar sturen. Het gaat dus ook allemaal erg langzaam, maar het gaat! En ik had een 'heavy foot' oftewel ik wil altijd te hard gaan dus moest dat echt wel even dimmen. En ook die voet van de koppeling was effe wennen. Dat moest trouwens ook bij het losse zand.
Na de lunchpauze, waar iedereen inmiddels erg gezellig met elkaar staat te babbelen, gaan we nog een moeilijk onderdeel leren; omhoog en omlaag over rotsachtig terrein. En dat was dus echt stijl omhoog en omlaag. Ik wist echt niet dat een auto kon bergklimmen of dalen. Gelukkig zagen we pas toen we ervoor stonden hoe diep het was en je moest wel verder want je rijd in konvooi. Ik heb de auto een keer nog mooi haaks op de weg gezet omdat ik vaststuurde in de bosjes, dat was wel even spannend. Maar je moet altijd rustig blijven, vooral als de auto afslaat en hij bijna niet meer aangaat, gelukkig was Eric altijd paraat, echt goede training. Op de foto's zie je echt niet hoe stijl het is, maar geloof me, het was serieus steil! Dit was ook een enorm populair stuk, veel andere 4WD's en motoren op dit pad die allemaal wat adrealine door het bloed willen laten stromen.
Rond vier uur zijn we op het einde aangekomen, op een parkeerplaats voordat we de zandweg verlaten naar de Great Eastern Hwy krijgen we onze certificaten uitgereikt en drinkt iedereen een biertje/wijntje. Afscheid nemen van alle leuke mensen die we hier hebben leren kennen zoals Siva, de Indier, Tanja en Walter, het jonge Duitse stel, Tanya, een ongelofelijk enthousiast mens, Glenn en zijn familie die vlak bij ons in Swanbourne blijken te wonen, Deck en Danny, twee jonge jongens die helemaal opgaan in het 4WD gebeuren, etc. En natuurlijk Eric, een toffe Aussie, we raden iedereen die ons komt bezoeken aan om deze 4WD cursus te doen; huur een 4WD en ga lekker toeren!

Stukjes tekst uit Nederlandse websites

THE KIMBERLY is een dunbevolkt gebied 2000 km ten noorden van Perth. Het is het bekendst vanwege zijn enorme diamantindustrie.

Kimberly
Als je een rondreis door Australië maakt, dan zijn er veel redenen om het rustige West Australië niet over te slaan. De kust is hier zeker zo mooi dan de kust in het oosten. Het binnenland van West Australië bestaat naast de snikhete woestijn uit prachtige en uitgestrekte natuurgebieden. De oase Kimberley is daar een goed voorbeeld van.

Informatie over Kimberly
Het ruige Kimberley is een van Australië's laatste beschavingsgrenzen. Een nauwelijks bezocht en afgelegen gebied van prachtige rivieren, oases en magnifieke landschappen. Dit is het wezenlijke Australische landschap van rode aarde, rotsen, gumbomen, krokodillen, wallabies en blauwe luchten.
Attracties omvatten de spectaculaire stroomengte in de Fitzroy Rivier en het Bungle Bungle (Purnululu) National Park. Halls Creek is de grootste stad in de Kimberley (1300 inwoners). Derby, dat 220km van de mond van de mond van de Fitzroy Rivier afligt, is een nuttige basis voor excursies is het gebied.
De populairste tijd om het gebied te bezoeken is tussen April en September. Hoewel het regenseizoen etherisch onweerstormen en een magisch tapijt van wilde bloemen bieden, maakt het de wegen onbegaanbaar. Tijdens onze winterdagen wordt het in West Australië, met name in het binnenland zeer heet en droog.

13-Daagse kampeerrondreis Kimberley Complete
Deze actieve rondreis waarbij u over enige conditie moet beschikken laat u kennis maken met de indrukwekkende natuurverschijnselen van noordwest Australië. Hoogtepunten van deze reis zijn het Werelderfgoed van de Bungle Bungle Range, de imposante gorges zoals bijvoorbeeld Windjana, Belll, Manning en Geikie Gorge. Bij Mitchell Falls kunt u een duik nemen in het verfrissende water of naar het hoog gelegen plateau wandelen. De reis gaat over de Gibb River Road, vanwege de onbegaanbaarheid van deze ongeasfalteerde weg, vertrekt deze tour alleen in het droge seizoen van april tot en met oktober. U overnacht in tenten op permanente kampeerterreinen of eenvoudige hotels.
Prijs pp vanaf: € 2465.00 is op basis van 2 personen voor 12 nachten verblijf.

13-Daagse "Kimberley Complete"
Een actieve tour waarbij u met een klein reisgezelschap van maximaal 20 deelnemers het noordwesten van Australië gaat ontdekken. Voor sommige kenners het enige echte Australië. Tijdens deze rondreis kunt u kennismaken met de lokale Aboriginal bevolking, een unieke ervaring en zeker niet standaard voor een rondreis door dit gebied. U overnacht in tenten op permanente, privé kampeerterreinen (deze tenten staan er dus al en u hoeft ze niet zelf op te zetten) of comfortabele hotels.

Dag 1: Broome, Gibb River Road, Windjana Gorge NP.Overnachting: Imintji Wilderness Camp (2 nachten)
Dag 2: Bell Gorge
Dag 3: Galvans Gorge, Barnett River Gorge. Overnachting: Marunbabidi Wilderness Camp
Dag 4: Mitchell Plateau, King Edward River. Overnachting: Ungolan Camp (2 nachten)
Dag 5: Mitchell Falls, Bradshaw Rock Art
Dag 6: Mitchell Plateau, Aboriginal Art. Overnachting: Marunbabidi Wilderness Camp
Dag 7: Durack River en El Questro Station. Overnachting: Emma Gorge Resort
Dag 8: El Questro, Zebedee Springs, Kununurra.Overnachting: All Seasons (2 nachten)
Dag 9: Lake Argyle, Ord River Cruise
Dag 10: Purnululu NP, Echidna Chasm. Overnachting: Bungle Bungle Camp (2 nachten) Dag 11: Bungle Bungle Range
Dag 12: Halls Creek, Fitzroy Crossing. Overnachting: Fitzroy River Lodge
Dag 13: Geikie Gorge Guided Cruise, Broome
Click hier voor uitgebreide reisbeschrijving
Prijs per persoon € 2860.00

Floortje Dessing in West Austarlie
Floortje rijdt verder richting Fitzroy Crossing. Haar route loopt dwars door de Kimberley: een zeer dunbevolkt gebied dat een zesde van het totale grondgebied van Western Australia beslaat. Het is grotendeels domein van 't rundvee, en een land van uitersten: droge, hete winters en natte broeierige zomers. De woeste en ruige natuur van de Kimberley is één van de laatste ongerepte gebieden in Australië. Het grenst in het noorden aan de Timor Zee, in het westen aan de Indische Oceaan, in het zuiden aan de Great Sandy Desert en in het oosten aan de Northern Territory.

Om een oppervlakte-indruk te geven: de Kimberley is groter dan Engeland en toch wonen er niet meer dan 25.000 mensen waarvan de helft Aboriginals. Verwacht onderweg geen viersterren-restaurants langs de snelweg. Lunchen, oftewel: een vette hap achterover slaan, doe je hier bij het tankstation!

Een groot gedeelte van de Kimberley bestaat uit vulkanisch gesteente en zandstenen bergketens. De hellingen zijn bedekt met open bosland en in een groot deel van de Kimberley groeit de baobab, de flessenboom met zijn wortelachtige takken. Naast Australië komt deze boom alleen in Zuid-Afrika en Madagaskar voor.

Na zonsondergang bereiken Floortje en de crew Fitzroy Crossing. Goede timing, want in het donker rijden wordt hier echt afgeraden. De kans is namelijk groot dat er een koe of kangaroe midden op de weg verschijnt. Floortje slaapt in de Fitzroy River Lodge, het enige hotel in dit kleine stadje.
Fitzroy Crossing is een plaatsje met 1200 inwoners. De plek is gesticht om de simpele reden dat de Fitzroy Rivier vroeger tijdens het regenseizoen uit haar voegen barstte en mensen de rivier onmogelijk over konden steken. Vaak waren ze genoodzaakt om wekenlang in Fitzroy te blijven.
Toen de eerste brug werd gebouwd in 1935 verminderde het aantal inwoners enorm. Nu wordt het voornamelijk bevolkt door Aboriginals. Nog steeds komen grote delen van Fitzroy tijdens het regenseizoen onder water te liggen. Da's dus de reden dat veel accommodaties en huizen hier op palen zijn gebouwd.

Stukje uit reisverslag van rijsman.nl
Vervolgens rijd ik tot het begin van de Gibb River Road. Al die tijd een mooie asfaltweg, hoewel ietwat aan de smalle kant. Eén keer hang ik een tijdje achter een long vehicle omdat ik er niet voorbij durf. Onderweg zie ik ook nog iets van een vosje oversteken. Niets meer te zien bij de plek waar 'ie overstak. De omgeving is erg mooi, we rijden steeds door heuvels/bergen. Nog wel is het altijd vrij droog en de begroeiing is nog steeds nauwelijks verandert. Als we een flink eind gevorderd zijn op de Gibb River Road horen we een rare knal achterin de auto. We weten niet wat het is, maar het zal wel. Aangekomen bij Emma Gorge, zie ik echter wel dat we een platte achterband hebben. Hij is nog niet helemaal leeg maar als Michael de auto keert voor het verwisselen van de band, blijkt dat ie snel leegstroomt.
Samen puzzelen we uit hoe we de band moeten verwisselen en dat lukt wonderwel. Vervolgens denken we even na over de kosten van het parkeren. Het kost nl 50 (25 parkfee en 25 camping) om hier te camperen om alleen morgen even de Emma Gorge te bekijken en we moeten zo snel mogelijk de reserveband laten repareren. Omdat het nog een half uur is naar El Questro en 75 km naar Kununura, besluiten we naar de laatste plek te rijden.

Stukje uit reisverslag van WensOzzyLogWe zitten nu midden in de Kimberley in het noorden van Western Australia. In het plaatsje Hall's Creek, vroeger een goudzoekersoor nu een belangrijke plaats voor doorvoer van koeien.
Zaterdag avond zijn we in Derby aangekomen, een klein stadje aan het begin van de Kimberley, er staan hier volop boabab trees, een hele aparte boomsoort. Vanaf deze plaats zitter er ook zoutwaterkrokodillen (salties) in het water en kunnen we dus niet meer in zee zwemmen helaas.
We zijn inmiddels redelijk gewend aan de warme temperaturen van boven de 30 graden.
Zondag zijn we op weg gegaan naar Fitzroy Crossing, waar we onze tent op een pracht camping hebben gezet (we hoeven nu alleen nog maar de binnentent te gebruiken) en op de fiets naar de Geiki Gorge (national park) zijn gegaan. Het is fijn om te fietsen omdat je dan het landschap veel beter in je op neemt. Ook de dieren die je ziet. We hebben al een behoorlijke lijst gemaakt; emu's, kangaroes, vos, reuze spinnen, de meest prachtige vogelsoorten, wallabies, veel reptielen, etc.
In Geiki Gorge hebben we een mooie wandeling gemaakt langs de limestone rotsen en via de rivier terug. Hier zitten Zoetwaterkrokodillen, deze zijn niet gevaarlijk. We hebben er maar 1 gezien, in de rivier. Het is ruim een uur fietsen (21 km) en we hebben ons een beetje vergist in de zonsondergang, die hier al een uur eerder is dan we gewend zijn. Dus we kwamen in het pikdonker terug bij de camping.
's Avonds toen we wilden douchen kwamen we er achter dat er gifgroene kikkers in de toiletpot wonen, tja... Even wennen om de wc pot te moeten delen. Ook de douche zit vol met reuze sprinkhanen die alle kanten opspringen als je de kraan openzet.
We zijn al redelijk een geworden met de natuur. We leven inmiddels al ruim 3 weken buiten, heerlijk!
In de dorpen van de Kimberley wonen voornamelijk Aboriginals. De sfeer is hier heel anders, veel gemoedelijker, dan in Broome.
We zouden dinsdag naar het park van de beroemde Bungle Bungles gaan, maar daar stak onze auto een stokje voor. Toen we 's avonds bij Turkey Creek de tent op hadden gezet ontdekte Stijn een grote bult op de achterband. Na de bandendruk wat te hebben verlaagd kwam hij met een paniekerig gezicht terug bij de tent, de bult was gegroeid. Al kijkende groeide deze nog harder om vervolgens met een enorme knal te exploderen. Tja....
Diezelfde avond gaat het ook nog stortregenen, net op het moment dat wij ons potje aan het koken zijn. Een niet zo'n fijne maandag dus.
Dinsdag zijn we dus i.p.v. naar de Bungles te gaan verder getrokken. Want zonder reserveband kun je niet 6 uur over 4WD road rijden. Dat komt dus op de lijst om een ander keertje te doen.
We hebben in Kununurra een mooie camping opgezocht bij de Hidden Valley; Mirima National Park, een soort van mini Bungles. En zijn naar alle bandenleveranciers aldaar geweest. We hebben het deze dag maar eens rustig aan gedaan en een mooi fietstochtje naar Lily Creek gedaan.