4WD cursus

Het afgelopen weekend hebben we de 4WD cursus gedaan van Austracs en we hebben ontzettend veel geleerd. Ik heb veel meer vertrouwen gekregen in de mogelijkheden van de auto en ook in mezelf dat ik daadwerkelijk door los zand, heuvels op en af, over rotsblokken en door diepe plassen kan rijden zonder dat de auto kantelt of helemaal in stukken uiteen valt. Dit hadden we eigenlijk bij aanschaf van onze Nissan Patrol moeten doen! Zelfs Stijn heeft nog een boel bijgeleerd alhoewel ik het meest mocht rijden omdat Ingrid en ik over vijf weken de Gibb River Road in de Kimberly gaan doen. Dat is ruim 650 km off the road, oftewel 4 Wheel Driving.
Gisterochtend waren we dan ook al vroeg onderweg naar Gnangarra, 40 minuten rijden naar het noorden, waar we zouden verzamelen. Helaas regende het pijpestelen en was de lucht zwaar en grijs van de regenwolken. Ondanks dat het weerbericht opklaringen rond de middag beloofde kwam daar niets van terecht. Het heeft de hele dag en nacht geregend. Maar wij hebben toch ontzettend veel plezier gehad. We waren met 9 auto's, zeven klanten en twee instructeurs. Oftewel Eric, de eigenaar van Austracs, en Debby, een vrouw die veel schrijft voor het 4WD magazine die erbij was omdat de groep zo groot was. Normaal zijn er rond de 3-5 auto's. Bij aanvang werden er radio's, een soort walkie talkies, uitgedeeld waardoor we in de auto konden zitten en toch met elkaar praten op dezelfde frequentie. Gelukkig maar, want ik was mijn regenjas vergeten... stom! We reden in konvooi naar de Pine Plantation vlakbij waar we de hele dag doorbrachten met het leren rijden op los zand en in de duinen. Meestentijds was dat in Low Gear en in de eerste versnelling, behalve als we de duinen opreden, dan moesten we in de tweede of derde versnelling. Als je de top niet haalde moest je de handrem en voetrem erop, in zijn achteruit zetten en voet van de koppeling en dan stond je stil en moest je starten zonder koppeling en weer helemaal achteruit rijden om opnieuw een poging te wagen. Het begon heel simpel maar gaandeweg werd het steeds moeilijker en stijler. En je raakt snel vast in rul zand. Dus de banden half leeg laten lopen, onze banden moeten normaal rond de 35-38 zijn en moesten terug naar 18, in sommige gevallen kan je zelfs terug naar 10-12. Dat geeft veel meer grip op de auto, je merkt het meteen. We eten onze meegebrachte lunch tussen de buien door op terwijl Eric een demonstratie geeft van alle basis materialen die nodig zijn voor een 4WD. Vooral de bandenplakset is voor mij heel belangrijk omdat de Kimberly nogal rotsig is en er veel banden lek gaan. Je moet je daarbij geen bandenplaksetje voor de fiets bij voorstellen overigens. Maar ook de sleepkabels, grote stalen klemmen, krik, compressor en pomp zijn heel belangrijk. Aan het eind van de middag rijden we de ruim honderd km naar de heuvels in konvooi. Het stortregent inmiddels en onderweg bedenken we allerlei manieren om in de auto te kunnen slapen in plaats van de tent op te zetten in dit weer. Gelukkig is het vrij snel na aankomst in de bush droog. Het is een redelijk open plek in de buurt van Mundaring en de Power Lines richting York, in het midden van het bos over kleine bospaadjes. (Jarrah Road vanaf The Great Eastern Hwy) De zon gaat bijna onder dus snel de tent opzetten en ons prakje opwarmen. Stijn had Vrijdagavond nog snel een pasta gemaakt zodat we niet al te veel moeite hoefde doen. Iedereen moet voor zijn eigen hachje zorgen hier. De echte Aussies hebben binnen no-time een groot kampvuur brandende terwijl wij nogal sceptisch keken met al dat natte hout. Er ging nogal wat brandbare vloeistof overheen maar het werkte. Terwijl iedereen gezellig rond het kampvuur zat en de echte kampeerders hun eten klaar maakte op een stalen rek boven het kampvuur trokken de wolken zelfs weg en kregen we een mooie sterrenhemel te zien. Helaas, rond half 11 begon het plotseling weer te regenen. Dit was het sein om allemaal snel in de tent te verdwijnen voor de nacht.

Vanmorgen rond 7 uur riep Eric keihard "Goodmorning everybody" dat was het sein dat iedereen er uit moest. Het was prachtig buiten, blauwe lucht met wolken, opkomende zon die door de natte bomen heen glinsterd, ik zat er helemaal van te genieten toen ik ver genoeg weg (een heel eind lopen op deze kale vlakte) achter een paar bosjes zat te poepen. Zeker toen er ook nog wat vogeltjes aan het spelen waren vlak voor mijn neus. Het kampvuur brande alweer, daar moest natuurlijk het ontbijt op warm gemaakt worden, mensen maken hier een soort tosties met witte bonen in tomatensaus prut ertussen, getver!
Na het ontbijt kregen we nog een demonstratie hoe onze Winch werkt, dat ding zat al ingebouwd in onze auto alleen wisten we niet goed hoe het te gebruiken. En we schijnen ook een erg goeie te hebben, een echte WARN. Een winch is een ingebouwde electrische sleepkabel die in geval van nood niet alleen een ander uit de prak kan slepen maar bij gebrek aan een ander ook jezelf eruit kan trekken, tenminste als er een ankerpunt zoals bijvoorbeeld een boom in de buurt is. Was goed om te zien hoe het werkt.
Daarna reden we weer in konvooi richting de Power Lines waar alle waterplassen zijn waar we doorheen mochten rijden. Het landschap is heel divers, eerst rijden we door de bospaadjes die langzamerhand steeds hobbeliger worden om vervolgens weer een stukje op gravel te rijden tussen landerijen met schapen (met lammetjes al) en koeien om vervolgens weer op hobbelige paden bij de Power Lines terecht te komen. De plassen beginnen voorzichtig maar worden allengs moeilijker en dieper. Ook wordt uitgelegd dat je nooit zomaar door een plas moet rijden als je niet weet hoe diep het is. Desnoods waad je er helemaal doorheen zodat je weet hoe je moet rijden, tenzij je natuurlijk de plas kan omzeilen. We zijn door een paar hele diepe plassen gegaan waar je echt met je neus onder water ging. (neus van de auto natuurlijk)
In het begin denk je, van hier ga ik echt niet doorheen, maar dan blijkt het erg mee te vallen. Op de meeste bospaden reden we gewoon in highgear en in tweede of derde versnelling (bandendruk 30) maar door die plassen moesten we wel in lowgear en dan in zijn 1 erdoorheen. "Walk the car" noemde hij dat, oftewel je mag dus nooit je voet op de koppeling houden en laat de auto het werk doen, heel soms een beetje bijgassen als je ergens tegenop moet maar verder moet je alleen maar sturen. Het gaat dus ook allemaal erg langzaam, maar het gaat! En ik had een 'heavy foot' oftewel ik wil altijd te hard gaan dus moest dat echt wel even dimmen. En ook die voet van de koppeling was effe wennen. Dat moest trouwens ook bij het losse zand.
Na de lunchpauze, waar iedereen inmiddels erg gezellig met elkaar staat te babbelen, gaan we nog een moeilijk onderdeel leren; omhoog en omlaag over rotsachtig terrein. En dat was dus echt stijl omhoog en omlaag. Ik wist echt niet dat een auto kon bergklimmen of dalen. Gelukkig zagen we pas toen we ervoor stonden hoe diep het was en je moest wel verder want je rijd in konvooi. Ik heb de auto een keer nog mooi haaks op de weg gezet omdat ik vaststuurde in de bosjes, dat was wel even spannend. Maar je moet altijd rustig blijven, vooral als de auto afslaat en hij bijna niet meer aangaat, gelukkig was Eric altijd paraat, echt goede training. Op de foto's zie je echt niet hoe stijl het is, maar geloof me, het was serieus steil! Dit was ook een enorm populair stuk, veel andere 4WD's en motoren op dit pad die allemaal wat adrealine door het bloed willen laten stromen.
Rond vier uur zijn we op het einde aangekomen, op een parkeerplaats voordat we de zandweg verlaten naar de Great Eastern Hwy krijgen we onze certificaten uitgereikt en drinkt iedereen een biertje/wijntje. Afscheid nemen van alle leuke mensen die we hier hebben leren kennen zoals Siva, de Indier, Tanja en Walter, het jonge Duitse stel, Tanya, een ongelofelijk enthousiast mens, Glenn en zijn familie die vlak bij ons in Swanbourne blijken te wonen, Deck en Danny, twee jonge jongens die helemaal opgaan in het 4WD gebeuren, etc. En natuurlijk Eric, een toffe Aussie, we raden iedereen die ons komt bezoeken aan om deze 4WD cursus te doen; huur een 4WD en ga lekker toeren!