Vanmorgen om half zes was het al een druk gekwetter bij de douche/toilet hokjes. Terwijl ik mezelf afspoel kijk ik uit op een bloeiende boom die volzit met van die kwetterende rainbow lorikeets die zich te goed doen aan de bloesem. 
Vandaag weer opbreken en verder, maar eerst de waterkannen vullen met het lekkere koude water hier. Om zeven uur komen we alweer bij de laatste gorge van de Kimberley aan; de Emma Gorge, onderdeel van El Questro Wilderness Park, dus niet zover weg, maar 36 km. 
Het is er nog erg rustig, alleen wat koeien op de weg. Je moet de wandelingen hier vroeg starten want anders wordt het veel te warm als de dag vortert. Ingrid houd er niet zo van om de riviertjes over te steken, maar deze is wel heel erg simpel met die grote rotsblokken. Verkijk je niet op de diepte van het water, het is zo helder maar is op sommige plaatsen behoorlijk diep.
Het is een niet al te lange wandeling van 1.6 km naar de gorge, en ondanks dat hij in veel brochures als een van de mooiste wordt geadverteerd denken wij daar toch anders over. We zijn waarschijnlijk inmiddels behoorlijk verwend geraakt. 
De gorge wordt als een van de koudste poelen beschreven van maar 15-25 graden, maar het is goed te doen vinden wij. We nemen dan ook een frisse duik en zwemmen onder de waterval door. 
De waterval is behoorlijk hoog, op de tweede foto kan je zien hoe groot het eigenlijk is omdat ik daar ergens beneden sta. Uit de begroeiing sijpelt ook water, dus het lijkt alsof het regent in de poel. Sinasappeltje eten en we vertrekken weer als het groepje Oostenrijkse Grey Nomads arriveert, die hebben we onderweg ergens ingehaald. 
Op de terugweg bij de Turquoise Pool komen we onze Hong Kong vrienden tegen dus moeten we even allemaal op de foto. Het meisje met de roze handdoek op zweet als een otter, ze moeten nog leren dat je zulk soort wandelingen 's morgens heel vroeg moet maken en met een hoed op.
Terug bij het resort smeren we wat knackebrod in het parkje in de schaduw. En dan moet je niet denken dat we droge kost eten, nee, wij versieren onze 'brodjes' met sla, paprika, tomaat kaas of salami, avocado of Philidephia en hebben altijd een thermoskan thee bij de hand.
Na onze lunch rijden we de laatste 40 km van de Gibb River Road met wat verbrande gedeeltes, zo op het einde van de 'dry' wordt er veel bewust verbrand zodat alles weer goed gaat groeien tijdens de 'wet'En op het einde geven we elkaar een High five omdat we het zonder brokken gered hebben! De wielen unlocken en de versnelling uit de 4WD stand en op weg naar ons volgende 4WD avontuur.
Maar eerst even bijtanken in Kununurra, het grootste stadje in de buurt. Daarvoor moeten we nog zo'n 50 km over een zeer rustige asfaltweg rijden. We zetten ons tentje op in het Hidden Valley Caravan Park tegen Mirimar National Park. Ook wel de mini Bungles genoemd. Nadat we eerst tanken en boodschappen doen in het centrum, zodat we morgen vroeg weg kunnen, en even een kwartiertje doorbrengen in een internetcafeetje om het thuisfront te laten weten dat we nog leven, wandelen we via de camping naar het park. 
Ik meende me te herinneren dat je er zo inliep, maar dat viel tegen, het was nog een behoorlijk lang pad om bij de officiele ingang te komen. De zon is al bezig met ondergaan als we aankomen. Dus nemen we alleen de kortste wandeling om nog snel even de rare rotsformaties te zien. 
Er zit al veel schaduw op maar we kunnen toch nog een paar leuke plaatjes maken en genieten van de uitzichten. Tegen de tijd dat we weer bij de camping aankomen is het donker. 
Dus snel douchen en omkleden want vandaag hebben we onszelf een avondje uit eten beloofd. Er is niet zoveel keuzegelegenheid dus gaan we naar de plaatselijke bistro/pub/drankenhandel. Hier is het gezellig druk, zowel binnen als buiten zitten er veel mensen te eten en ondanks dat er bordjes hangen met verboden voor mensen met teenslippers heeft negen van de tien mensen die aan... Het eten is lekker en als we het onder de mensen zijn weer zat zijn wandelen we terug naar de camping en drinken bij ons tentje nog een glaasje. Als we zo rustig zitten te genieten van de bijna volle maan springt de eerste kangaroe uit de struiken, we staan namelijk echt pal aan de rand van het national park. De rest van de nacht is er heel wat gescharrel rondom de tent, de kangaroes die het gras van de camping mooi kort houden.
----------------------------------------------------------------------------------
Kununurra, Western Australia. A picturesque, modern town, situated directly in the middle of the most beautiful, mysterious and adventurous regions on the entire planet. Words simply cannot describe what this town and the surrounding area is like, although we'll attempt to do so. Just let your imagination wander into a land filled with tropical birds, waterfalls and plants, but contrasts into red desert in the blink of an eye. You'll find Kununurra friendly and welcoming. The locals are relaxed and pleased to show visitors the splendors of their home. The town is an ideal base to explore the Kimberley and into the Northern Territory.
Kununurra is a very long way from just about everywhere. If you take the short route from Perth, via the Great Northern Highway, it is 3184 km and if you take the long route it is 3336 km.
In spite of all this apparent isolation Kununurra (the word means 'big water' in the language of the local Aborigines) is an interesting, modern town which came into existence in the early 1960s as a construction centre for the Ord River Scheme. This modernity is something of a mixed blessing. Even today the residential houses, most of which are made out fibro and surrounded by those hastily constructed gardens that are so common in places where people are not planning to stay too long, have a temporary feel about them. The abundance of wild, tropical plants and the obvious casualness of the community gives it a very transient feel.
The area was first explored by Alexander Forrest (the older brother of Sir John Forrest, Western Australia's first Premier) in 1879. Forrest was the first white man to discover and name the Kimberley district, the Margaret and Ord Rivers, the King Leopold Ranges, and the fertile area between the Fitzroy and Ord Rivers.
Mirima National Park: Commonly known as Hidden Valley and located directly adjacent to the town. Treks to the top of the many granite peaks will reveal a spectacular view of the lush landscape. The rocks are vividly coloured with red and black layers, a result of a billion years of natural mountain building.
----------------------------------------------------------------------------------
Geen opmerkingen:
Een reactie posten