Ijskoud was het vannacht, lagen we om 8 uur 's avonds nog te zweten in onze lakenzak, later in de nacht trok er een gemene koude op uit de grond. Dus vanavond maar weer het sprei in de tent gooien. 
We moesten 32 km rijden alvorens we bij het andere leuke gedeelte van de Bungles komen. We doen eerst de Mini Palm Walk, een 5 km lang track door een prachtig rotsachtig gebied vol met palmen. Het landsschap is weer zo anders hier als daar waar we gisteren waren. Er liggen allemaal enorme rotsen, die gemaakt lijken van kiezels, waar we over heen moeten klauteren. 
Door het eroderen van het zand waarmee de kiezels vastzitten steken ze allemaal redelijk ver uit. Het geeft een sprookjesachtig effect, al die rare kiezelrotsen omzoomt door grote rode rotsen en palmen.
Omdat het nog vroeg is lopen we veel in de schaduw, wat lekker is want ondanks de koude nacht zijn we in een uurtje na het opstaan weer flink verhit. De zon komt op en straalt meteen op vol vermogen. 
Daarna doen we de Echidna Chasm Walk. Een stuk korter maar zeker zo imposant. We lopen tussen enorm hoge rotswanden door en zien soms zelfs niet eens de lucht meer. De Echidna Chasm staat bekend om zijn betoverende kleuren als de zon rond het middaguur er over heen gaat. Wij zijn er dan ook op tijd, bepakt met lunchpakketjes en thermoskan met thee en een boek voor als het te lang duurt. 
Het duurt dus niet lang, het gaat eigenlijk veel te snel. Je ziet de schaduw op de rotswanden verplaatsen. Het ziet er ontzettend mooi uit, maar op de foto's komen de kleuren pas echt goed tot hun recht. Op dat moment dat je daar staat zie je zoveel tegelijk. En natuurlijk lopen we tot het alleruiterste puntje, dan moet je echt over grote rotsen klauteren om er te komen. Het loopt uit op een dood eind, de rotsen groeien daar aan elkaar. 
We zitten er een hele poos te genieten. We hebben namelijk tijd zat, want het is nog maar 12 uur en we zijn al klaar met onze wandelingen voor vandaag. Want we hebben nog een nachtje, wat wel relaxed is. In principe zou je de Bungles dus met een overnachting kunnen doen, wat ook weer zonde is want het is zo'n mooi fenomeen dat je het toch een beetje op je in moet laten werken. Het is niet voor niets een World Heritage Site. 
We nemen nog even een kijkje bij de Walan ginjdji Lookout, het schijnt hier mooi te zijn als de zon onder gaat, maar we besluiten dat we daar niet dat hele eind voor terug gaan rijden en om hier nou te wachten tot ie ondergaat is ook wel erg lang. Het is een heuvelachtig landschap vol spinifix, wat er zacht uit ziet maar bijzonder scherp is met venijnige kartelrandjes. We hebben regelmatig wat krassen op de benen opgelopen. Wat niet echt veel uitmaakt tussen al die muggenbulten... Ingrid was bijzonder in trek bij de muggen. 
's Middags hebben we lekker zitten lezen op ons plekje, op tijd gekookt en 's avonds genoten we van een volle maan die behoorlijk wat licht geeft. Dat was wel zo prettig want de gaslamp, die we overigens bijna niet gebruikte omdat de kaarsjes zeker zo romantisch zijn, is leeg en de kaarsjes zijn bijna op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten